Af nokkrum gráum

Nú er yngri drengurinn fermdur og fínn. Ég hefði átt að eignast fleiri krakka, það er svo gaman þegar þeir fermast. Ég lét vera að fara í ondúleringu en vandaði mig við að raða gráu hárunum saman í lokka svo þau féllu í fallegum strípum niður eftir höfðinu á alla kanta. Ég var með ljómandi fallegan og fægðan silfurkross um hálsinn í tilefni dagsins og var auðvitað spurð hvort ég hefði kannski fægt hann sjálf. Þegar ég ætlaði að svara tók ég eftir að spyrjandinn var farinn að telja á mér þau gráu í gríð og erg. Ég svaraði þá í snarhasti að ég hefði reyndar ekki fægt krossinn sjálf en að ég ætti fægilög sem ég notaði stundum því hann kæmi vel að gagni ef maður vildi lýsa á sér hárið!